Julia Hartwig-Międzyrzecka
Urodziła się 14 sierpnia 1921 roku w Lublinie. Była polską poetką, tłumaczką z języka francuskiego i angielskiego oraz eseistką. Uczęszczała do gimnazjum im. Unii Lubelskiej w Lublinie. Swój pierwszy opublikowała w gazetce szkolnej „W słońce”. W trakcie II wojny światowej pracowała jako łączniczka Armii Krajowej oraz uczestniczyła w życiu kulturalnym podziemia. Podczas wojny rozpoczęła studia z romanistyki i polonistyki na Tajnym Uniwersytecie Warszawskim. Po wojnie studiowała na Uniwersytecie Warszawskim i Katolickim Uniwersytecie Lubelskim.
W latach 50 i 60 zajmowała się tworzeniem słuchowisk dla Polskiego Radia. W 1989 dołączyła do Komitetu Obywatelskiego. Swoje artykuły i wiersze publikowała w trzynastu pismach m.in. Tygodnik Powszechny, Zeszyty literackie, Nowa Kultura. W latach 1945-1983 należała do Związku Literatów Polskich, w 1980-1982 należała do Zarządu Głównego, od 1956 roku była członkiem Polskiego PEN-Club.
Podczas Lubelskiego Festiwalu Miasto Poezji została laureatką Nagrody Kamień. W 2009 roku otrzymała honorowe obywatelstwo Lublina.
Zmarła 13 lipca 2017 roku w Pensylwanii.